Deze sluizen zijn vaak aan de kust gelegen stenen bouwsels, die de vorm van een hoefijzer hebben. Ze kunnen een lengte van miximaal 1 km hebben en zijn bestemd om vissen in de val te laten lopen en ze vervolgens te vangen. Bij hoog water zwemt de vis naar binnen en kan niet meer terug wanneer het water daalt.
Er zijn honderden van deze sluizen gebouwd sinds de Middeleeuwen, de eerste constructies zijn bijna duizend jaar oud.
Voordat het eiland met de brug wordt verbonden was het leven voor zijn inwoners hart : ze waren gewoonlijk boeren of vissers met lage inkomens en moesten zelfs oplossingen vinden om het leven is te verbeteren. De visvangst in de sluizen was weliswaar niet makkelijk, maar wel de moiete waard : roggen, echte baarzen,palingen, gepen, krabben en ombervissen waren regelmatig in de sluizen gevangen.
Zij zijn getuigen van een bouwkunst. Buiten het duidelijke belang voor het erfgoed, zijn de vissluizen ook een ecologische troef doordat zij de kust beschermen tegen erosie. Zij zorgen er ook voor dat de flora en op het strand zich kan ontwikkelen.
Daarmee dit bijna unieke erfgoed kan doorleven, gelieve de voorschriften in acht te nemen en de rotsen in de sluizen niet om te draaien.
Het is verboden te vissen :
- in de sluizen;
- aan de muren;
- min dan 25 meter buiten de sluizen;
- netten 50 meter buiten de sluizen;
- alle schaden zijn verboden
decreet n°2000-272 van 22 maart 2000
